Hi! Ik ben Carmen,

28 jaar en woon samen met mijn vriend Tim en ons zoontje Doan in Hillegom.

Als klein meisje had ik grote dromen: ik zag mezelf al als stewardess, in mijn pakje, met een koffie in mijn hand, de lucht in op hoge hakken. Schiphol was dan ook dé plek waar ik mijn droomman zou ontmoeten. En hoewel beide dromen werkelijkheid werden, realiseerde ik me al snel dat het stewardessenleven helemaal niet bij mij paste, maar mijn droomman wel!

In maart 2021 kwam ik thuis te zitten...

met een burn-out en begon ik met reisfotografie op Instagram (@i.dowhatiliketodo), waar ik binnen no-time duizenden volgers had.  Doordat ik bij een vliegmaatschappij had gewerkt, was ik veel op reis geweest: ik had dus genoeg om te posten. Fotografie is altijd mijn passie geweest, het was dan ook vanzelfsprekend dat ik vroeger de oude camera's kreeg van mijn ouders. Urenlang spendeerde ik aan het maken van foto's. Mijn konijn, katten en zelfs poppen moesten eraan geloven! Eén voor één werden ze op de foto gezet.

 

Toen ik mezelf weer een beetje terugvond na mijn burn-out, begon ik als Accountmanager bij een platform voor zakelijke- en trouwlocaties. Al heel snel merkte ik dat deze functie mij wederom totaal niet lag. Wat wilde ik nou écht? Binnen dit bedrijf heb ik verschillende functies mogen proeven, maar waar mijn hartje echt sneller van ging kloppen was de marketing kant en het creëren van content. Op dit moment werk ik naast mijn fotografiebedrijf, als Content Creator bij High Profile Locaties. Hier heb ik helemaal mijn draai gevonden. Regelmatig ga ik op pad om verschillende zakelijke- en trouwlocaties vast te leggen doormiddel van foto- en videografie.

 

Doordat ik weer in contact kwam met fotograferen, merkte ik dat dit mij écht gelukkig maakt. Ik geniet ervan om aanstaande ouders, newborns en gezinnen vast te leggen en wat ik het allerleukste aan fotografie vind, is het bijzondere contact met mensen en het vastleggen van emoties en verbindingen!

Toen ik moeder werd,

veranderde alles. Mijn lichaam, mijn slaap (haha!), maar ook de manier waarop ik naar het leven keek. Ik leerde echt te luisteren naar mijn intuïtie. Moeder zijn bracht me niet alleen dichter bij mezelf, maar het maakte me ook veel bewuster van hoe belangrijk het is om herinneringen vast te leggen – die kleine handjes, de eerste blikjes, die pure momenten die zo snel verdwijnen. En laat dat nou net dé reden zijn waarom ik deze weg ben ingeslagen. Toen mijn zoontje werd geboren, heb ik nooit professionele foto’s laten maken van deze details: iets waar ik tot op de dag van vandaag heel veel spijt van heb.  Want één ding is zeker: die momenten komen nooit meer terug.

 

Fotografie is voor mij niet alleen werk, het is mijn manier om de wereld te zien en momenten vast te leggen die anders verloren zouden gaan. Het is mijn passie en missie om de puurheid van het leven vast te leggen, zodat je deze herinneringen voor altijd kunt bewaren en de emotie keer op keer kunt herbeleven.